Znane również jako

• Puštík bradatý

Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Puszczyk mszarny (Strix nebulosa) jest jednym z największych przedstawicieli rodziny sów, wyróżniającym się nie tylko rozmiarami, ale również niezwykle efektownym upierzeniem, które doskonale maskuje go w leśnym otoczeniu. Ten majestatyczny ptak drapieżny zamieszkuje rozległe tereny północnej półkuli, preferując chłodne, gęsto zalesione obszary tajgi, choć można go spotkać również w górskich lasach oraz w borealnych lasach iglastych.
Charakterystyczną cechą wyglądu puszczyka mszarnego jest jego imponująca wielkość, osiągająca do 70 cm długości ciała, oraz rozpiętość skrzydeł, która może przekraczać 150 cm. Jego głowa jest duża, z wyraźnie zaznaczonymi, okrągłymi "uszkami" – choć w rzeczywistości nie są to uszy, a jedynie pióra tworzące charakterystyczny kształt. Oczy puszczyka mszarnego są duże, o intensywnie żółtej barwie, co nadaje mu niezwykle przenikliwe spojrzenie. Upierzenie ma barwę szarą lub brązową z bardziej jasnymi, nieregularnymi plamami, co imituje światłocienie przesączające się przez gęste gałęzie, doskonale maskując ptaka w jego naturalnym środowisku.
Zwyczaje łowieckie puszczyka mszarnego są godne uwagi. Ptak ten poluje głównie nocą, wykorzystując swoje doskonałe zdolności słuchowe i wzrokowe do lokalizowania ofiary, którą stanowią głównie małe ssaki, takie jak myszy leśne czy norniki, a także mniejsze ptaki. Dzięki specjalnej budowie piór, puszczyk mszarny może latać niemal bezgłośnie, co czyni go niezwykle skutecznym drapieżnikiem, zaskakującym swoje ofiary z zasadzki.
Puszczyk mszarny jest gatunkiem samotniczym, łączącym się w pary jedynie w okresie rozrodu. Gniazda zakłada najczęściej w naturalnych zagłębieniach drzew, porzuconych przez inne ptaki. Samica składa zazwyczaj od 2 do 4 jaj, które następnie wysiaduje przez około miesiąc. W tym czasie to samiec jest odpowiedzialny za dostarczanie pożywienia.
Status ochronny puszczyka mszarnego w wielu regionach jest stabilny, jednak w niektórych obszarach jego populacja doświadcza spadków z powodu niszczenia naturalnych siedlisk, głównie w wyniku wycinki lasów. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje puszczyka mszarnego jako gatunek najmniejszej troski, ale zwraca uwagę na potrzebę monitorowania jego populacji oraz ochrony naturalnych habitatu.
Puszczyk mszarny, choć może wydawać się tajemniczym i niedostępnym ptakiem, stanowi ważny element ekosystemów leśnych, pełniąc funkcję naturalnego regulatora populacji gryzoni. Jego obecność w lasach jest znakiem zdrowego, zrównoważonego środowiska, co sprawia, że jest on nie tylko fascynującym obiektem badań i obserwacji dla ornitologów, ale także ważnym symbolem ochrony przyrody.