Powrót do listy

Pasikonik zielony

Tettigonia viridissima

Foto: Pasikonik zielony
Wagi i miary
Długość od 27 do 38 mm
Opis zwierzęcia
Pasikonik zielony (Tettigonia viridissima), znany również jako konik zielony, to owad należący do rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae). Jest to gatunek powszechnie występujący w Europie, w tym w Polsce, gdzie można go spotkać głównie na łąkach, polach, w ogrodach, a także na terenach zarośniętych i leśnych.
Cechą charakterystyczną pasikonika zielonego jest jego zielone ubarwienie, które doskonale maskuje go wśród roślinności. Owad ten osiąga od 28 do 36 mm długości ciała, przy czym samice są zazwyczaj nieco większe od samców. Dodatkowo, pasikonik zielony posiada długie, smukłe anteny, które mogą być nawet dwukrotnie dłuższe niż jego ciało. Skrzydła tego owada są dobrze rozwinięte, co pozwala mu na skuteczne przemieszczanie się w poszukiwaniu pożywienia i partnera do rozrodu.
Pasikonik zielony jest owadem wszystkożernym. Jego dieta składa się głównie z roślin, ale nie gardzi również mniejszymi owadami, co czyni go częściowym drapieżnikiem. Jego obecność w ekosystemie jest korzystna, gdyż pomaga w kontroli populacji niektórych szkodników roślin.
Rozmnażanie pasikonika zielonego odbywa się latem. Samiec przyciąga samicę charakterystycznym świergotem, który wydaje, pocierając skrzydła o siebie. Po zapłodnieniu samica składa jaja w glebie lub w martwej roślinności, gdzie rozwijają się przez zimę. Larwy, które wykluwają się na wiosnę, przechodzą kilka stadiów rozwojowych, zanim osiągną dojrzałość płciową.
Pasikonik zielony jest owadem o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniącym ważną rolę w łańcuchu pokarmowym. Jest również ceniony za swoje walory estetyczne i charakterystyczny letni śpiew, który dla wielu ludzi jest synonimem ciepłych, leniwych dni.
Chociaż pasikonik zielony jest gatunkiem stosunkowo pospolitym i nie jest obecnie uznawany za zagrożony, to jednak zmiany w środowisku naturalnym, takie jak intensyfikacja rolnictwa, urbanizacja i zanieczyszczenie środowiska, mogą mieć negatywny wpływ na jego populację. Ochrona jego naturalnych siedlisk jest więc kluczowa dla zachowania bioróżnorodności i funkcjonowania ekosystemów.
Nowe zdjęcia zwierząt