Wagi i miary
Rozpiętość skrzydeł |
od 230 do 265 cm |
Opis zwierzęcia
Sęp płowy (Gyps fulvus) jest dużym, majestatycznym ptakiem drapieżnym należącym do rodziny jastrzębiowatych. Z wyglądu imponujący, z rozpiętością skrzydeł sięgającą nawet 2,8 metra, jest jednym z największych przedstawicieli swojego rodzaju w Europie. Jego sylwetka w locie jest charakterystyczna i łatwo rozpoznawalna dzięki długim, szerokim skrzydłom i krótkiemu, ale stosunkowo szerokiemu ogonowi, co nadaje mu wyjątkową zdolność do wykorzystywania termiki do płynnego, majestatycznego szybowania na dużych wysokościach.
Upierzenie sępa płowego jest głównie jasnobrązowe lub szarawe z ciemniejszymi plamami, co pozwala mu doskonale kamuflować się wśród skał i suchych terenów, na których najczęściej bytuje. Głowa i szyja są nieco jaśniejsze, prawie białe, z charakterystycznym, rzadkim upierzeniem, co nadaje mu nieco łysawy wygląd. Dziób jest mocny, zakrzywiony, przystosowany do rozrywania mięsa, co jest typowe dla ptaków padlinożernych.
Sęp płowy jest ptakiem społecznym, często gromadzącym się w dużych koloniach. Jego dieta składa się głównie z padliny, co sprawia, że pełni ważną rolę w ekosystemie, przyczyniając się do utrzymania higieny środowiska naturalnego przez usuwanie martwych zwierząt. Mimo swojej nieco makabrycznej diety, sępy te są niezwykle ważne dla równowagi przyrodniczej.
Okres godowy sępa płowego rozpoczyna się na wiosnę. Wtedy to ptaki te wykonują spektakularne loty godowe, w trakcie których można zaobserwować akrobacje powietrzne, w tym synchroniczne loty, nurkowania i inne zachowania mające na celu przyciągnięcie partnera. Gniazda umieszczane są zazwyczaj na niedostępnych skalistych półkach lub w jaskiniach, gdzie samica składa zazwyczaj jedno jajo. Oboje rodzice biorą udział w wysiadywaniu jaja, które trwa około 50-55 dni.
Sęp płowy jest gatunkiem, który w przeszłości był silnie zagrożony wyginięciem. Główne przyczyny to trucie, polowania oraz utrata siedlisk. Dzięki międzynarodowym programom ochrony i reintrodukcji, populacja tych ptaków zaczęła stopniowo rosnąć, co jest wielkim sukcesem ochrony przyrody. Sępy te są obecnie objęte ochroną w wielu krajach, w których występują.
Naturalnym środowiskiem sępa płowego są otwarte, skaliste tereny, często w pobliżu gór, gdzie może wykorzystywać prądy termiczne do swoich imponujących lotów. Ptak ten można spotkać w południowej i wschodniej Europie, a także w częściach Azji i Afryki Północnej.
Sęp płowy jest fascynującym przykładem siły i przystosowania do trudnych warunków środowiskowych, będąc jednocześnie kluczowym ogniwem w ekosystemie, który pomaga utrzymać zdrowie środowiska naturalnego. Jego obecność w przyrodzie przypomina o ważności bioróżnorodności oraz potrzebie jej ochrony.
Mapa występowania