Opis zwierzęcia

Lamna śledziowa (Lamna nasus), znana również jako rekin śledziowy, jest fascynującym gatunkiem rekina, który zamieszkuje chłodne i umiarkowane wody półkuli północnej. Charakteryzuje się imponującą budową ciała i unikalnymi cechami, które czynią go jednym z najciekawszych mieszkańców oceanów.
Ciało Lamna śledziowej jest torpedowate, co pozwala na szybkie przemieszczanie się przez wodę. Dorosłe osobniki osiągają zwykle od 2,5 do 3,5 metra długości, jednakże odnotowywano również osobniki przekraczające 4 metry. Ich skóra jest pokryta małymi, lecz ostrymi łuskami plakoidalnymi, które dodatkowo zwiększają ich hydrodynamiczność. Barwa rekina jest zazwyczaj ciemnoszara lub niebieskawa na grzbiecie, przechodząca w jaśniejsze odcienie na brzuchu, co jest formą kamuflażu zwanego countershading, pomagającego ukryć się przed potencjalnymi ofiarami oraz drapieżnikami.
Charakterystyczną cechą Lamna śledziowej są jej duże, ostre i wielokształtne zęby, umieszczone w masywnych szczękach. Zęby te są idealnie przystosowane do chwytania śliskich ofiar, takich jak ryby czy kałamarnice. Rekin ten posiada także dwa grzbietowe płetwy, z których pierwsza jest znacznie większa i znajduje się bliżej głowy, a druga jest mniejsza i położona bliżej ogona. Płetwy piersiowe są duże i szerokie, co dodatkowo wspomaga zwierzę w szybkim i zwinnych manewrach podczas polowania.
Lamna śledziowa jest gatunkiem migrującym, przemieszczającym się pomiędzy zimowymi, a letnimi siedliskami w poszukiwaniu pożywienia. Żywi się głównie rybami, takimi jak śledzie, makrele czy dorsze, jednak w jej diecie znajdują się także kałamarnice i mniejsze rekiny. Jest to zwierzę pelagiczne, co oznacza, że większość czasu spędza w otwartych wodach, z dala od dna morskiego.
Rozmnażanie Lamna śledziowej jest żyworodne, co oznacza, że młode rodzą się w pełni uformowane i zdolne do samodzielnego życia. Ciąża trwa około 9 miesięcy, po czym samica rodzi od 1 do 5 młodych. Rekiny te osiągają dojrzałość płciową w wieku około 8-10 lat i mogą żyć do 30 lat.
Lamna śledziowa, choć nie jest obecnie klasyfikowana jako gatunek zagrożony, to jednak jej populacja zmniejsza się z powodu nadmiernego połowu i zmian w ekosystemach morskich. Gatunek ten jest ceniony w niektórych kulturach za mięso, płetwy oraz olej z wątroby, co dodatkowo zwiększa presję na jego populacje. Ochrona i zachowanie zrównoważonych praktyk połowowych są kluczowe dla przetrwania tego niezwykłego mieszkańca mórz i oceanów.