Opis zwierzęcia

Bekas kszyk (Gallinago gallinago) jest małym, lecz niezwykle ciekawym ptakiem wędrownym, który należy do rodziny bekasowatych. Charakterystyczne dla tego gatunku są długie, smukłe nogi i jeszcze dłuższy, prosty dziób, który wykorzystuje do szukania pokarmu w miękkim błocie i wodnistym terenie. Jego upierzenie jest doskonałym przykładem kamuflażu – mieszanka brązów, czerni i beżów sprawia, że bekas kszyk staje się niemal niewidoczny na tle naturalnego otoczenia, szczególnie wśród roślinności wodno-błotnej, gdzie najczęściej przebywa.

Długość ciała bekasa kszyka wynosi zazwyczaj od 25 do 27 cm, a rozpiętość skrzydeł może osiągnąć od 39 do 45 cm. Mimo swoich niewielkich rozmiarów, ptak ten potrafi pokonywać imponujące odległości podczas swoich migracji. Bekas kszyk jest bowiem ptakiem wędrownym, który latem gniazduje na rozległych terenach Eurazji – od zachodniej Europy po wschodnią Syberię. Zimę spędza natomiast w cieplejszych rejonach, takich jak południowa Europa, Afryka, a także południowa Azja.

Dietę bekasa kszyka stanowią głównie małe bezkręgowce, takie jak robaki, ślimaki czy larwy owadów, które znajduje, zagłębiając swój długi dziób w miękkim podłożu. Jest to możliwe dzięki specjalnej budowie dzioba, który na końcu jest elastyczny i wrażliwy, co pozwala ptakowi na wyczuwanie i chwytanie zdobyczy pod powierzchnią ziemi.

Rozród bekasa kszyka ma miejsce w okresie wiosennym i wczesnym latem. Samiec w trakcie toków wykonuje charakterystyczny lot godowy, podczas którego wydaje z siebie dźwięki przypominające "kszyk", co jest źródłem nazwy gatunkowej. Te dźwięki są wytwarzane przez specjalne pióra ogonowe, które wibrują podczas lotu. Gniazdo umieszczane jest na ziemi, w dobrze ukrytym miejscu, a samica składa zazwyczaj 4 jaja, które następnie wysiaduje przez około trzy tygodnie.

Bekas kszyk, choć nie należy do gatunków zagrożonych, to jednak zmiany w środowisku naturalnym, takie jak osuszanie terenów bagiennych czy intensyfikacja rolnictwa, mogą negatywnie wpłynąć na jego populację. Ochrona jego naturalnych siedlisk jest zatem kluczowa dla zachowania tego niezwykłego ptaka wędrownego.