Opis zwierzęcia
Pomrów wielki (Limax maximus), znany również jako ślimak tygrysi lub ślimak lamparcik, to gatunek dużej, lądowej ślimaczycy z rodziny pomrowiowatych. Jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i największych przedstawicieli ślimaków nieposiadających muszli, które można spotkać w środowisku naturalnym. Dorosłe osobniki mogą osiągnąć imponującą długość do 20 cm, co czyni je jednymi z największych ślimaków w Europie, gdzie są gatunkiem rodzimym. Jednakże, ze względu na ludzką działalność, rozprzestrzeniły się one również na inne kontynenty, w tym do Ameryki Północnej.
Ciało pomrowa wielkiego jest wydłużone, o kształcie wrzecionowatym, z charakterystycznymi, wyraźnie zaznaczonymi pasami lub plamami na skórze, które przypominają wzory na skórze tygrysa lub lamparta, stąd jego nazwy potoczne. Koloracja ciała może być różnorodna, zazwyczaj jest to mieszanka odcieni szarości, brązu, a czasami pojawiają się również odcienie zielonkawe. Na przedniej części ciała znajdują się dwa pary czułków, z których dłuższa para służy jako narząd wzroku, a krótsza jako narząd węchu.
Pomrów wielki prowadzi nocny tryb życia, w ciągu dnia ukrywa się w wilgotnych, zacienionych miejscach, takich jak pod kamieniami, w zaroślach czy pod opadłymi liśćmi. Jest wszystkożerny, ale jego dieta składa się głównie z martwej materii organicznej, grzybów oraz innych, mniejszych ślimaków i ślimaczych jaj, co czyni go ważnym elementem w ekosystemie, przyczyniającym się do recyklingu materii organicznej.
Rozmnażanie pomrowa wielkiego jest interesującym aspektem jego biologii. Są one hermafrodytami, co oznacza, że każdy osobnik posiada zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze. Do zapłodnienia dochodzi po spektakularnym rytuale godowym, który obejmuje wzajemne okrążanie się partnerów i wymianę spermatoforów za pomocą strzałek miłosnych – specjalnych struktur, które służą do przenoszenia gamet. Po zapłodnieniu, ślimak składa jaja w wilgotnej, zacienionej glebie, z której po pewnym czasie wykluwają się młode ślimaki.
Mimo swojej użyteczności w ekosystemie, pomrów wielki może być uważany za szkodnika w ogrodach i na uprawach, gdzie jego apetyt na rośliny może prowadzić do znacznych szkód. Jednakże, jego obecność w środowisku naturalnym jest ważnym wskaźnikiem zdrowia ekosystemów i bioróżnorodności.