Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Pijawka końska, znana naukowo jako Haemopis sanguisuga, jest gatunkiem bezkręgowca należącym do rodziny pijawek, który wywołuje zainteresowanie zarówno wśród naukowców, jak i w praktyce medycznej. To fascynujące zwierzę żyje głównie w stawach, rowach i innych zbiornikach słodkowodnych, preferując tereny o bogatej roślinności wodnej, co zapewnia im odpowiednie schronienie i warunki do polowania.

Pijawka końska jest stosunkowo dużym przedstawicielem swojego rodzaju – dorosłe osobniki mogą osiągać nawet 15 cm długości, co czyni je jednymi z największych pijawek występujących w Europie. Jej ciało jest spłaszczone grzbietobrzusznie, co ułatwia poruszanie się w wodnym środowisku oraz przyczepianie do ofiar. Charakterystyczne dla tego gatunku jest także ciemne, często brązowo-zielone ubarwienie z różnorodnymi wzorami, które mogą służyć jako kamuflaż.

Zachowania żerowe pijawki końskiej są interesujące – jest to gatunek drapieżny, który żywi się głównie małymi bezkręgowcami wodnymi, takimi jak larwy owadów czy małe ryby, ale nie gardzi też krwią większych zwierząt, w tym ludzi. Posiada ona w jamie gębowej specjalne zębate szczęki, które umożliwiają przecięcie skóry i naczyń krwionośnych ofiary, a następnie zasysanie krwi. Sekret ślinianek pijawki zawiera substancje antykoagulacyjne, które zapobiegają szybkiemu krzepnięciu krwi, umożliwiając pijawce dłuższe karmienie.

Reprodukcja pijawki końskiej również jest godna uwagi. Są one hermafrodytami, co oznacza, że każdy osobnik posiada zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze. Do zapłodnienia dochodzi zwykle wiosną lub wczesnym latem. Po kopulacji pijawka składa kokony z jajami w wilgotnej ziemi lub pod kamieniami w pobliżu wody, gdzie po pewnym czasie wykluwają się młode.

Pijawka końska odgrywa ważną rolę w ekosystemach wodnych, zarówno jako drapieżnik kontrolujący populacje mniejszych zwierząt, jak i jako pokarm dla innych gatunków. Ponadto, ze względu na swoje właściwości medyczne, była i jest wykorzystywana w lecznictwie, szczególnie w terapiach wymagających lokalnego pobudzenia krążenia czy redukcji zastoju krwi.

Mimo swojej pożyteczności, gatunek ten, podobnie jak wiele innych pijawek, spotyka się z negatywnymi reakcjami ludzi, głównie ze względu na ich pasożytniczy tryb życia i zdolność do pobierania krwi. Niemniej jednak, pijawka końska jest fascynującym stworzeniem, które zasługuje na uwagę i ochronę jako ważny element naturalnych ekosystemów wodnych.