Wagi i miary
Długość |
od 50 do 70 cm |
Masa |
7 kg |
Rozpiętość skrzydeł |
110 cm |
Opis zwierzęcia
Pelikan dzioborogi (Pelecanus erythrorhynchos) jest dużym ptakiem wodnym, który należy do rodziny pelikanów. Jego charakterystyczną cechą jest imponujący, długi dziób z elastycznym workiem gardłowym, który służy do łapania ryb, głównego składnika jego diety. Pelikan ten występuje głównie w Ameryce Północnej, od Kanady po Meksyk, szczególnie wzdłuż rzek, jezior i na wybrzeżach morskich, gdzie może znaleźć odpowiednie warunki do życia i łowienia ryb.
Pelikan dzioborogi osiąga imponujące rozmiary, dorasta do około 130-180 cm długości i waży od 7 do 14 kg. Rozpiętość jego skrzydeł może osiągnąć nawet 3 metry, co czyni go jednym z największych latających ptaków. Jego pióra są głównie białe, z wyjątkiem czarnych lotek na skrzydłach, które są widoczne podczas lotu. Cechą charakterystyczną jest również jaskrawożółty do czerwonawego dziób oraz nogi o podobnym kolorze, co nadaje mu niezwykle malowniczy wygląd.
W okresie godowym pelikan dzioborogi zmienia nieco swoją kolorystykę – na głowie pojawiają się złociste pióra, a skóra na twarzy staje się jaśniejsza. Jego zachowania godowe są fascynujące, obejmują taniec, poklaskiwanie dziobem i inne rytuały, które mają na celu przyciągnięcie partnera.
Pelikan dzioborogi jest ptakiem społecznym, żyjącym w dużych koloniach, co jest szczególnie widoczne podczas sezonu lęgowego. Buduje gniazda na ziemi, w gęstej roślinności lub na wyspach, składając zwykle od 2 do 4 jaj. Zarówno samiec, jak i samica biorą aktywny udział w inkubacji jaj oraz w opiece nad pisklętami, które są karmione przez rodziców rybami.
Jego dieta składa się głównie z ryb, które łowi, zanurzając swoją głowę i część szyi w wodzie, następnie zamykając swój elastyczny worek i filtrując wodę. Ta metoda pozwala mu na łapanie i jedzenie dużych ilości ryb, które są niezbędne do utrzymania jego dużej masy ciała.
Pelikan dzioborogi, choć nie jest obecnie uznany za gatunek zagrożony, stoi przed różnymi wyzwaniami, w tym utratą naturalnych siedlisk, zanieczyszczeniem wód oraz konkurencją ze strony człowieka o zasoby rybne. Ochrona jego środowiska naturalnego jest kluczowa dla zachowania tego niezwykłego gatunku ptaka.