Wagi i miary

Dane biologiczne

Opis zwierzęcia

Nawałnik burzowy (Hydrobates pelagicus), znany również pod nazwą mały nawałnik, jest małym, wędrownym ptakiem morskim z rodziny burzykowatych (Hydrobatidae). Jest to jedna z najmniejszych istot w swojej rodzinie, co czyni go niezwykle interesującym podmiotem badań dla ornitologów i miłośników przyrody. Charakteryzuje się ciemnym, jednolitym upierzeniem, które pomaga mu w kamuflażu w trakcie odpoczynku na otwartym morzu, oraz białą dolną częścią ciała, która kontrastuje z ciemnymi wodami oceanu.

Rozpiętość skrzydeł nawałnika burzowego waha się od 38 do 42 cm, a jego długość ciała osiąga około 20 cm. Mimo niewielkich rozmiarów, jest to ptak niezwykle wytrzymały, zdolny do pokonywania długich dystansów nad wodą. Nawałnik burzowy jest przystosowany do życia na otwartym morzu, gdzie spędza większość swojego życia, lądując na ląd jedynie w celu rozmnażania.

Gniazda zakłada na skalistych wyspach i wybrzeżach, wybierając szczeliny skalne lub podziemne nory, gdzie składa jedno białe jajo. Okres lęgowy zależy od lokalizacji, ale zazwyczaj przypada na późną wiosnę lub wczesne lato. Zarówno samiec, jak i samica biorą udział w inkubacji jaja, która trwa około 40-45 dni. Po wykluciu się młodego, rodzice wspólnie opiekują się nim, dostarczając mu pokarm w postaci małych ryb i skorupiaków, aż do momentu, gdy jest gotowe do samodzielnego życia.

Nawałnik burzowy odżywia się głównie rybami, skorupiakami oraz kałamarnicami, które łowi, nurkując z powierzchni wody lub łapiąc je podczas lotu. Jego technika polowania jest imponująca – potrafi zanurkować pod wodę z lotu pikującego, aby schwytać zdobycz.

Ptak ten jest znany z niezwykłej zdolności nawigacyjnej. W trakcie migracji potrafi pokonywać tysiące kilometrów, od północnych obszarów lęgowych po zimowiska położone bliżej równika. Nawałnik burzowy wykorzystuje do nawigacji zarówno słońce, jak i gwiazdy, co pozwala mu na precyzyjne określenie swojej pozycji nad rozległymi wodami oceanu.

Mimo że nawałnik burzowy jest obecnie klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC) przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), stoi on przed wieloma wyzwaniami. Zagrożeniami dla jego populacji są między innymi zanieczyszczenie mórz, zmiany klimatyczne oraz przypadkowe złapanie w sieci rybackie. Ochrona ich naturalnych siedlisk i zmniejszenie wpływu działalności człowieka na środowisko morskie są kluczowe dla zachowania tego fascynującego gatunku ptaka morskiego.