Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Mewa trójpalczasta (Rissa tridactyla) to niewielki, lecz niezwykle interesujący przedstawiciel rodziny mewowatych, który zamieszkuje głównie obszary północne naszego globu, w tym regiony Arktyki, północny Atlantyk oraz północne wybrzeża Pacyfiku. Charakteryzuje się przede wszystkim swoją wędrowną naturą, dzięki czemu można ją spotkać również na dalekich obszarach poza jej głównym terenem gniazdowania, w tym na różnych morzach i oceanach świata.
Wygląd mewy trójpalczastej jest typowy dla mew, ale posiada kilka charakterystycznych cech, które pozwalają ją łatwo rozpoznać. Dorosłe osobniki mają głównie białe upierzenie z szarym grzbietem i skrzydłami. Najbardziej charakterystyczną cechą jest jednak brak tylnego palca, stąd nazwa "trójpalczasta". Ich nogi są krótkie i mają intensywny czerwony kolor, podobnie jak dziób, który na końcu jest nieco ciemniejszy. Okres lęgowy przynosi dodatkowe zmiany w wyglądzie tych ptaków, kiedy to pojawia się czarna plama na głowie.
Mewy trójpalczaste są bardzo społeczne, szczególnie w okresie lęgowym, kiedy to gromadzą się w wielotysięczne kolonie na stromych klifach i wyspach. Ich gniazda, zwykle zbudowane z trawy, mchu i wodorostów, umieszczane są blisko siebie, co zapewnia pewien stopień ochrony przed drapieżnikami.
W kwestii pożywienia, są to ptaki wszystkożerne, choć ich dieta bazuje głównie na rybach i owadach morskich. Nie gardzą również odpadkami czy padliną, co często prowadzi je w pobliże ludzkich siedlisk, zwłaszcza portów rybackich i wysypisk śmieci.
Mewa trójpalczasta odgrywa ważną rolę w ekosystemie morskim, nie tylko jako drapieżnik kontrolujący populacje ryb i owadów, ale również jako ofiara dla większych drapieżników, takich jak orły czy jastrzębie. Jest także ważnym bioindykatorem, którego obecność może świadczyć o stanie środowiska morskiego.
Niestety, mewy trójpalczaste, podobnie jak wiele innych gatunków ptaków morskich, stają przed licznymi wyzwaniami, w tym zmianami klimatycznymi, zanieczyszczeniem oceanów plastikiem oraz konkurencją ze strony ludzi o pożywienie. Mimo to, dzięki szeroko zakrojonym programom ochrony i monitoringu, populacja mewy trójpalczastej na większości obszarów pozostaje stabilna, co pozwala mieć nadzieję na jej przetrwanie w przyszłości.