Opis zwierzęcia

Bekas dubelt (Gallinago media), znany również jako bekas średni, to ptak wędrowny należący do rodziny bekasowatych. Jego naturalne siedliska rozciągają się od zachodniej Europy przez Azję aż po zachodnią Syberię, z zimowiskami w południowej Europie, Afryce oraz południowej Azji. Jest to gatunek o charakterystycznym wyglądzie i zachowaniu, który zasługuje na szczegółową charakterystykę.

Wygląd zewnętrzny bekasa dubelta jest typowy dla przedstawicieli jego rodziny. Ptak ten osiąga długość ciała około 27-29 cm, z rozpiętością skrzydeł wynoszącą od 44 do 47 cm. Masa ciała waha się między 110 a 190 g. Upierzenie jest doskonale przystosowane do maskowania w środowisku naturalnym, z dominującymi odcieniami brązu, czerni i beżu, ułożonymi w charakterystyczny, prążkowany wzór. Dzięki temu bekas dubelt jest trudny do dostrzeżenia na tle mokradeł i terenów trawiastych, które preferuje. Jego długi, prosty dziób, który może osiągać długość nawet do 7 cm, jest niezbędnym narzędziem do sondowania miękkiego błota w poszukiwaniu pokarmu, którym są głównie bezkręgowce, takie jak robaki i owady wodne.

Zachowanie bekasa dubelta jest charakterystyczne dla wielu ptaków błotnych. Ptak ten jest przeważnie aktywny o zmierzchu i świcie, kiedy to wyrusza na poszukiwanie pożywienia. Jego lot jest szybki i zygzakowaty, co w połączeniu z naturalnym kamuflażem czyni go trudnym celem dla drapieżników. Bekas dubelt jest również znany z unikatowego tokowania samców podczas sezonu godowego, które polega na wydawaniu charakterystycznego, brzęczącego dźwięku, zwanego "blekotem". Dźwięk ten powstaje dzięki wibracjom specjalnych piór ogonowych, kiedy ptak leci na dużych wysokościach.

Okres lęgowy bekasa dubelta przypada na wiosnę i wczesne lato. Gniazdo to prosta zagłębienie w ziemi, ukryte wśród roślinności. Samica składa zazwyczaj 4 jaja, które następnie wysiaduje przez około trzy tygodnie. Młode są zagniazdownikami i opuszczają gniazdo krótko po wykluciu, choć pozostają pod opieką matki, aż będą w stanie samodzielnie latać.

Bekas dubelt, podobnie jak wiele innych gatunków ptaków wędrownych, stoi w obliczu licznych zagrożeń, w tym utraty i degradacji siedlisk, zmian klimatycznych oraz polowań. Mimo że w niektórych obszarach jego populacja pozostaje stabilna, w innych odnotowuje się spadki liczebności. Ochrona jego naturalnych siedlisk, w szczególności mokradeł i terenów trawiastych, jest kluczowa dla zachowania tego niezwykłego ptaka wędrownego.