Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Zimorodek białoczelny (Ceyx pusillus) to mały, lecz niezwykle urokliwy przedstawiciel rodziny zimorodkowatych, który zamieszkuje tereny południowo-wschodniej Azji, w tym obszary takie jak Indonezja i Filipiny. Ten niewielki ptak, osiągający długość ciała zaledwie 10-12 cm i ważący około 12-17 g, jest jednym z najmniejszych przedstawicieli swojej rodziny, co nadaje mu szczególny urok i delikatność.

Wyróżnia się przepięknym upierzeniem, które jest mieszanką żywych i kontrastowych kolorów. Jego głowa zdobiona jest charakterystycznym białym czołem, od którego pochodzi nazwa gatunkowa. Reszta głowy oraz grzbiet mają głęboki, błękitny lub turkusowy odcień, który pięknie mieni się w słońcu. Skrzydła i ogon utrzymane są w podobnej kolorystyce, co dodaje ptakowi elegancji. Spód ciała jest zazwyczaj w kolorze pomarańczowym lub rdzawym, co tworzy kontrast z chłodniejszymi barwami grzbietu. Samice są zwykle mniej jaskrawe niż samce, co jest typowe dla wielu gatunków ptaków.

Zimorodek białoczelny prowadzi osiadły tryb życia w wilgotnych, tropikalnych lasach, nad brzegami strumieni, rzek oraz w mangrowych zaroślach. Jest to ptak wyjątkowo związany z wodą, co ma bezpośredni wpływ na jego dietę i zachowanie. Żywi się głównie małymi rybami, owadami wodnymi oraz małymi skorupiakami, które łowi z zaskoczenia, nurkując z niewielkiej wysokości.

Jego zachowanie łowieckie jest fascynujące – zimorodek białoczelny potrafi zawisnąć w powietrzu nad powierzchnią wody, obserwując zdobycz, by w odpowiednim momencie wykonać gwałtowne nurkowanie i chwycić ją swoim ostry, precyzyjnym dziobem. To sprawia, że obserwacja tych ptaków w ich naturalnym środowisku jest prawdziwym spektaklem przyrodniczym.

Gniazda zakłada w niewielkich, wydrążonych przez siebie norach w piaszczystych lub gliniastych brzegach strumieni. Samica składa zazwyczaj 2 jaja, które są następnie wysiadywane przez obydwoje rodziców przez okres około 18 dni. Młode zimorodki są karmione przez rodziców, aż do momentu, gdy są gotowe do opuszczenia gniazda, co zwykle następuje po około trzech tygodniach od wyklucia.

Zimorodek białoczelny, mimo swojej urody i fascynujących zachowań, stoi przed wyzwaniami związanymi z utratą naturalnych siedlisk i zanieczyszczeniem środowiska. Ochrona jego środowiska naturalnego jest kluczowa dla przetrwania tego gatunku, co podkreśla potrzebę działań ochronnych i edukacyjnych, mających na celu zachowanie bogactwa i różnorodności przyrodniczej naszej planety.