Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Sępnik czarny (Coragyps atratus), zwany również kondorem czarnym, jest średniej wielkości ptakiem należącym do rodziny kondorowatych. Zasięg jego występowania jest dość szeroki – obejmuje Amerykę Południową, Środkową oraz południowe regiony Ameryki Północnej. Charakteryzuje się przede wszystkim swoim czarnym upierzeniem i stosunkowo niewielkimi rozmiarami, jeśli porównać go z innymi przedstawicielami rodziny kondorowatych.

Dorosłe osobniki sępnika czarnego osiągają długość ciała od 56 do 76 cm, a rozpiętość ich skrzydeł może wynosić od 143 do 170 cm. Masa ciała waha się w granicach od 1,6 do 3 kg. Jego głowa i szyja są pozbawione piór, co jest charakterystyczną cechą dla większości padlinożernych ptaków, ułatwiającą im utrzymanie higieny podczas spożywania pokarmu. Skóra na głowie może przybierać różne odcienie – od szarego po czerwonawy. Oczy sępnika czarnego mają złoty lub brązowy kolor, a jego dziób jest zagięty na końcu, co jest typowe dla ptaków drapieżnych.

Sępnik czarny jest ptakiem padlinożernym, co oznacza, że jego dieta składa się głównie z padliny. Jest to bardzo ważna funkcja ekologiczna, gdyż dzięki temu ptaki te przyczyniają się do utrzymania czystości i zdrowia ekosystemów, usuwając z nich martwe zwierzęta. Sępniki czarne często żerują w grupach i potrafią szybko zlokalizować źródła pokarmu dzięki swojej doskonałej zdolności wzrokowej oraz zdolności do wykorzystywania informacji od innych ptaków.

Sępniki czarne są ptakami towarzyskimi, które często można zobaczyć w dużych grupach, zwłaszcza w okolicach źródeł pokarmu lub podczas odpoczynku na noclegowiskach. Ich zachowanie społeczne obejmuje różne formy komunikacji wizualnej i dźwiękowej.

Okres lęgowy sępnika czarnego zależy od regionu. Gniazdo umieszczone jest zazwyczaj na niedostępnych półkach skalnych lub w dziuplach starych drzew. Samica składa zwykle jedno jajo, które jest wysiadywane przez obydwoje rodziców przez około 38 do 41 dni. Młode są karmione przez rodziców i pozostają w gnieździe przez około 2 do 3 miesięcy, zanim będą w pełni zdolne do lotu.

Mimo że sępnik czarny jest uznawany za gatunek o stosunkowo stabilnej populacji i nie jest obecnie klasyfikowany jako zagrożony, to jednak zmiany środowiskowe, utrata siedlisk, zatrucia i konflikty z ludźmi stanowią dla niego poważne zagrożenia. Ochrona jego naturalnych siedlisk oraz edukacja na temat roli, jaką pełnią te ptaki w ekosystemach, są kluczowe dla zachowania zdrowych populacji sępnika czarnego.