Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Rak pręgowaty (Faxonius limosus), znany również jako rak amerykański, to gatunek słodkowodnego skorupiaka należący do rodziny Cambaridae. Jego naturalne siedliska znajdują się w Ameryce Północnej, jednakże dzięki działalności człowieka, został on introdukowany do wielu innych części świata, w tym także do Polski, gdzie obecnie jest uznawany za gatunek inwazyjny.
Charakterystyczną cechą raka pręgowanego jest jego wygląd. Posiada on stosunkowo duże, silnie zbudowane ciało, które może osiągnąć długość nawet do 12 cm. Jego pancerz ma barwę od jasnobrązowej do ciemnobrązowej, często z widocznymi, charakterystycznymi ciemnymi pręgami lub plamami na grzbiecie, co dało początek nazwie gatunku. Szczypce raka są duże i mocne, z zauważalnymi zębami na krawędziach, służącymi do rozdrabniania pokarmu.
Rak pręgowaty jest zwierzęciem o dość elastycznych wymaganiach środowiskowych, potrafi adaptować się do różnorodnych typów wód słodkich, od małych strumieni po duże jeziora i zbiorniki zaporowe. Preferuje jednak wody o wolnym nurcie z bogatą roślinnością wodną, która stanowi schronienie oraz źródło pokarmu. Jego dieta jest wszechstronna i obejmuje zarówno rośliny wodne, jak i drobne organizmy zwierzęce, a nawet padlinę.
Rozmnażanie raka pręgowanego zachodzi w okresie od późnej wiosny do wczesnego lata. Samica nosi jaja, przyczepione do odnóży brzusznych, przez kilka tygodni, aż do wyklucia się młodych. Młode raki są bardzo podobne do dorosłych osobników, lecz są znacznie mniejsze i bardziej podatne na drapieżnictwo.
Jednym z powodów, dla których rak pręgowaty jest uważany za gatunek inwazyjny, jest jego zdolność do szybkiego rozprzestrzeniania się i konkurencji z rodzimymi gatunkami raków. W wielu obszarach, do których został introdukowany, obserwuje się spadek populacji gatunków rodzimych, co przypisuje się bezpośrednio obecności raka pręgowanego. Gatunek ten jest również nosicielem chorób, które mogą być śmiertelne dla innych raków.
Ochrona rodzimych gatunków raków przed skutkami inwazji raka pręgowanego jest trudnym zadaniem i wymaga koordynowanych działań na wielu poziomach, od lokalnych inicjatyw po międzynarodowe porozumienia. Zaleca się ostrożność przy przenoszeniu wód między zbiornikami, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się tego inwazyjnego skorupiaka. Pomimo jego negatywnego wpływu na ekosystemy, rak pręgowaty jest czasami ceniony jako źródło pokarmu i obiekt zainteresowania wędkarzy, co dodatkowo komplikuje wysiłki na rzecz jego kontroli.