Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Mewa obrożna (Xema sabini), zwana również mewą Sabinego, to niewielki, lecz niezwykle interesujący ptak z rodziny mewowatych. Charakteryzuje się ona unikatowym ubarwieniem oraz specyficznymi cechami, które odróżniają ją od innych przedstawicieli swojego gatunku.

Dorosłe osobniki mewy obrożnej osiągają długość ciała od 27 do 33 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi od 81 do 86 cm. Jej waga waha się zazwyczaj w granicach 150-200 g. Co wyróżnia mewę obrożną, to przede wszystkim kontrastowe ubarwienie. Na głowie można zauważyć ciemne, czarne "czapeczki", które ostry kontrast tworzą z białą plamą na policzkach. Grzbiet i skrzydła mają barwę szarą, ale najbardziej charakterystyczne są czarne końcówki skrzydeł z białymi plamami, które są widoczne zarówno w locie, jak i kiedy ptak spoczywa. Brzuch i reszta spodu ciała są białe, co dodatkowo podkreśla kontrastowy wygląd ptaka. Interesującym elementem jest również żółtozielony dziób z czarną końcówką oraz nogi, które mogą mieć różne odcienie od żółtego do oliwkowego.

Mewa obrożna jest ptakiem wędrownym, który gniazduje na arktycznych wybrzeżach i wyspach północnej Kanady, Grenlandii, a także na północnych obszarach Rosji. Poza sezonem lęgowym, te ptaki migrują na południe, docierając aż do wybrzeży Afryki Zachodniej oraz Ameryki Południowej. Ich migracje są długie i pełne niebezpieczeństw, jednak są one niezbędne dla przetrwania gatunku.

Mewy obrożne żywią się głównie drobnymi rybami, skorupiakami i owadami. Ich dieta dostosowuje się do dostępności pokarmu, co pozwala im przetrwać w różnorodnych środowiskach. Podczas polowań, mewy te często wykorzystują unikatową technikę, polegającą na chwytaniu zdobyczy tuż pod powierzchnią wody podczas lotu.

Okres lęgowy mew obrożnych rozpoczyna się wczesnym latem. Budują one proste gniazda na ziemi, w których samica składa zazwyczaj dwa jaja. Oboje rodzice angażują się w opiekę nad potomstwem, od wysiadywania jaj po karmienie młodych, co jest kluczowe dla przetrwania gatunku w surowym arktycznym klimacie.

Mewa obrożna jest gatunkiem, który zwraca uwagę nie tylko swoim wyglądem, ale również zachowaniami oraz zdolnością do długodystansowych migracji. Pomimo swojej odporności i przystosowania do życia w różnorodnych warunkach, mewa obrożna, podobnie jak wiele innych gatunków ptaków, stoi przed wyzwaniami związanymi z degradacją środowiska, zmianami klimatycznymi oraz zanieczyszczeniem mórz i oceanów. Ochrona jej siedlisk oraz ścieżek migracyjnych jest kluczowa dla zachowania tego niezwykłego gatunku na naszej planecie.