Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Mewa kanadyjska (Chroicocephalus philadelphia), znana również jako mewa bonapartowska, to niewielki przedstawiciel rodziny mew (Laridae). Jest to ptak wędrowny, którego zasięg występowania obejmuje północną część Ameryki Północnej – od Alaski po wschodnie obszary Kanady, a na zimę migruje na południe aż do wybrzeży Kalifornii, Zatoki Meksykańskiej oraz Karaibów. Czasami można ją spotkać również w północnych rejonach Europy, co czyni ją interesującym obiektem obserwacji dla europejskich ornitologów.

Mewa kanadyjska osiąga długość ciała około 31-34 cm, z rozpiętością skrzydeł wynoszącą około 80-85 cm. Jej upierzenie podczas sezonu lęgowego jest szczególnie charakterystyczne – posiada czarną głowę z białymi plamami przed oczami, jasnoszarą górną część ciała, białe spodnie partie oraz czarne zakończenia skrzydeł z białymi plamkami. Poza sezonem lęgowym głowa staje się biała z ciemnymi plamami na tylniej części. Młode ptaki mają brązowe upierzenie z ciemnymi pasami na grzbiecie i skrzydłach, co ułatwia ich odróżnienie od dorosłych osobników.

Zachowania lęgowe mewy kanadyjskiej są interesujące z punktu widzenia ornitologów. Ptaki te gniazdują kolonijnie, często na ziemi wśród niskiej roślinności na bezdrzewnych wyspach lub wysepkach rzecznych. Ich gniazda są stosunkowo proste, zbudowane z trawy i gałązek. W jednym lęgu zazwyczaj znajduje się od 2 do 4 jaj, które są inkubowane przez okres około 24 dni. Młode są w pełni opierzone po około 5 tygodniach od wyklucia, ale przez dłuższy czas pozostają zależne od rodziców, którzy je karmią.

Mewa kanadyjska odżywia się głównie owadami, małymi rybami oraz skorupiakami, które łapie podczas lotu tuż nad powierzchnią wody lub na lądzie. Jest to ptak bardzo zwinny i sprytny, potrafiący wykorzystać różnorodne źródła pokarmu, co pozwala mu przetrwać w różnych warunkach środowiskowych.

Ochrona mewy kanadyjskiej w wielu regionach jest niezbędna ze względu na zagrożenia, takie jak utrata siedlisk lęgowych przez rozwój przemysłu i turystyki, a także zanieczyszczenie środowiska. Wymaga to międzynarodowej współpracy i działań ochronnych, aby zapewnić przetrwanie tego interesującego gatunku na przyszłe pokolenia. Pomimo pewnych zagrożeń, na chwilę obecną mewa kanadyjska nie jest uznawana za gatunek zagrożony i posiada stabilną populację, co jest pozytywnym sygnałem dla przyszłości tego gatunku.