Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Kwiczoł (Turdus pilaris), znany również jako kwiczak, to średniej wielkości ptak z rodziny drozdowatych, który jest łatwo rozpoznawalny dzięki swojemu charakterystycznemu upierzeniu i melodijnemu śpiewowi. Występuje w większości Europy i Azji, a jego populacje często migrują na zimę do południowych regionów Europy i zachodniej Azji. Kwiczoł jest ptakiem o stosunkowo masywnej budowie, z długością ciała wynoszącą około 22-27 cm i rozpiętością skrzydeł od 39 do 42 cm.
Upierzenie kwiczoła jest jednym z jego najbardziej charakterystycznych cech. Grzbiet ma kolor szary z lekkim odcieniem brązowego, a brzuch jest jasny, prawie biały, z charakterystycznymi czarnymi plamkami, które są szczególnie widoczne na piersi i bokach. Głowa jest szara z czarną maską na oczach, a ogon ma ciemniejszą barwę, zazwyczaj czarną lub bardzo ciemnobrązową. Młode osobniki mają bardziej matowe i mniej wyraziste upierzenie niż dorosłe ptaki.
Kwiczoł jest ptakiem wszystkożernym, którego dieta składa się zarówno z owadów, dżdżownic, ślimaków, jak i owoców, jagód czy nasion. Jest to ptak bardzo społeczny, zwłaszcza poza sezonem lęgowym, kiedy to często można obserwować duże stada kwiczołów szukające pokarmu na polach i w ogrodach.
Okres lęgowy kwiczoła rozpoczyna się wiosną, kiedy samce rozpoczynają swój piękny i głośny śpiew, aby przyciągnąć partnerkę oraz oznajmić swoje terytorium. Gniazdo, zazwyczaj zbudowane przez samicę, znajduje się w gęstych krzewach, na drzewach lub nawet na ziemi, i jest zrobione z traw, gałązek i błota, tworząc solidną konstrukcję. Samica składa od 4 do 6 jaj, które są niebieskie z brązowymi plamkami. Inkubacja trwa około dwa tygodnie, a po wykluciu się młodych obydwoje rodzice angażują się w ich karmienie.
Kwiczoł jest ptakiem, który łatwo dostosowuje się do różnych środowisk, w tym terenów rolniczych, lasów, parków miejskich i ogrodów. Mimo że populacja kwiczoła jest obecnie stabilna, ptak ten, podobnie jak wiele innych gatunków dzikich ptaków, stoi w obliczu zagrożeń wynikających z niszczenia ich naturalnych siedlisk, stosowania pestycydów i zmian klimatycznych.
Śpiew kwiczoła jest jednym z najbardziej charakterystycznych dźwięków europejskich lasów i pól, przypominając o bogactwie i różnorodności przyrody. Dzięki swojemu pięknemu wyglądowi i melodijnemu śpiewowi, kwiczoł od dawna inspiruje poetów i muzyków, będąc symbolem naturalnej harmonii i piękna dzikiej przyrody.