Wagi i miary

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Głowacz białopłetwy (Cottus gobio) to niewielka, ale fascynująca ryba słodkowodna, której naturalne siedlisko rozciąga się na obszarze Europy, od Wielkiej Brytanii aż po basen Morza Czarnego. Jest to gatunek o charakterystycznym wyglądzie, co sprawia, że łatwo go rozpoznać wśród innych mieszkańców słodkowodnych ekosystemów.

Cechą wyróżniającą głowacza białopłetwego jest jego wydłużone, wrzecionowate ciało, które może osiągnąć długość do 18 cm, choć większość osobników jest znacznie mniejsza. Ciało pokryte jest drobnymi, lecz wyraźnymi łuskami, a jego barwa zazwyczaj oscyluje wokół odcieni brązu i szarości, z ciemniejszymi plamami, które zapewniają rybie kamuflaż w jej naturalnym środowisku.

Głowa głowacza białopłetwego jest duża i szeroka w porównaniu do reszty ciała, z parą dużych, wyrazistych oczu, które umożliwiają mu efektywne polowanie w warunkach słabego oświetlenia. Jego nazwa wywodzi się od charakterystycznych, białych płetw, w tym dwóch płetw piersiowych, które są stosunkowo duże i pomagają rybie w manewrowaniu w szybko płynących strumieniach i rzekach.

Głowacz białopłetwy preferuje chłodne, dobrze natlenione wody strumieni i rzek o kamienistym dnie, gdzie może znaleźć schronienie przed drapieżnikami oraz obfite źródła pożywienia. Jego dieta składa się głównie z małych bezkręgowców, takich jak larwy owadów, małe skorupiaki i robaki.

Rozród tego gatunku ma miejsce wiosną, kiedy to samce budują gniazda pod kamieniami lub wśród roślinności wodnej, do których przyciągają samice. Samica składa jaja, które następnie są pilnowane przez samca aż do wyklucia się młodych. Troska o potomstwo jest cechą charakterystyczną dla głowacza białopłetwego, co jest dość rzadkie wśród ryb słodkowodnych.

Choć na ogół nie jest uznawany za gatunek zagrożony, lokalne populacje głowacza białopłetwego mogą być narażone na spadek liczebności z powodu zanieczyszczenia wód, utraty naturalnych siedlisk oraz innych czynników antropogenicznych. Dlatego też ważne jest monitorowanie jego populacji oraz ochrona siedlisk, w których ten niezwykły gatunek występuje.