Wagi i miary

Dane biologiczne

Status zagrożenia

Opis zwierzęcia

Drzewiak jasnolicy, znany naukowo jako Dendrolagus lumholtzi, to niezwykłe i rzadko spotykane marsupialne zwierzę należące do rodziny kangurów. Zamieszkuje ograniczone tereny lasów deszczowych i górskich lasów w północno-wschodniej Australii, gdzie prowadzi głównie nadrzewny tryb życia. Ten fascynujący gatunek wykazuje szereg adaptacji do życia wśród gałęzi, co czyni go unikalnym wśród kangurów i innych torbaczy.
Drzewiak jasnolicy osiąga dość pokaźne rozmiary, z ciałem dorastającym do około 50-80 cm długości, do czego należy doliczyć ogon, który może być równie długi co ciało, a czasami nawet dłuższy. Ogółem masa ciała tego zwierzęcia może osiągać od 6 do 14 kg. Jego futro ma barwę głównie szarą lub brązową, z jaśniejszymi odcieniami na brzuchu, co pomaga mu w kamuflażu wśród drzew. Charakterystyczną cechą jest także jasna obwódka wokół oczu, która dała zwierzęciu jego nazwę. Długie, silne tylne kończyny i duży, muskularny ogon są doskonale przystosowane do skakania między gałęziami, natomiast mniejsze przednie łapy służą do chwytania i jedzenia pożywienia.
Życie drzewiaków jasnolicych skupia się na drzewach, gdzie spędzają większość czasu, jedząc liście, owoce i kwiaty. Posiadają one specjalnie przystosowany układ pokarmowy, który pozwala im trawić bogate w celulozę liście, będące ich głównym źródłem pożywienia. To nadrzewne życie wymaga od drzewiaków jasnolicych szczególnej zręczności i siły, umożliwiających im poruszanie się w pionowej przestrzeni leśnej.
Drzewiak jasnolicy jest gatunkiem samotniczym, terytorialnym. Komunikacja między osobnikami odbywa się głównie za pomocą dźwięków - od głośnych okrzyków po subtelne dźwięki wydawane w trakcie spożywania pokarmu. Rozmnażanie tych zwierząt nie jest jeszcze do końca poznane, ale wiadomo, że samica rodzi zazwyczaj jedno młode, które przez pierwsze miesiące życia rozwija się w torbie lęgowej matki.
Drzewiak jasnolicy, podobnie jak wiele innych gatunków zamieszkujących lasy deszczowe, stoi w obliczu zagrożeń wynikających z niszczenia ich naturalnego środowiska. Wylesianie, rozwój rolnictwa i urbanizacja są głównymi czynnikami wpływającymi na zmniejszenie populacji tego niezwykłego marsupiala. Chociaż nie jest jeszcze klasyfikowany jako gatunek zagrożony wyginięciem, jego przyszłość zależy od skutecznej ochrony środowisk naturalnych i zrównoważonego zarządzania terenami leśnymi.
Dendrolagus lumholtzi to fascynujący przykład ewolucyjnego przystosowania do życia w koronach drzew, a jego obecność w australijskich lasach deszczowych stanowi ważny element bioróżnorodności tego regionu. Jego unikalne cechy i zachowania nadal inspirują badaczy i przyrodników, podkreślając znaczenie ochrony naturalnych siedlisk dla zachowania gatunków na naszej planecie.