Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Czajka płatkolica (Vanellus miles), znana również jako czajka żołnierz, jest gatunkiem ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), występującym głównie w Australii, choć jej zasięg występowania rozciąga się również na południową Nową Gwineę, Timor i pobliskie wyspy. Jest to ptak o charakterystycznym wyglądzie i zachowaniu, który stał się dość znany, zarówno wśród miejscowej ludności, jak i wśród obserwatorów ptaków.
Wygląd Czajka płatkolica jest średniej wielkości ptakiem, osiągającym długość ciała od 33 do 38 cm i ważącym około 370 g. Posiada stosunkowo długie nogi i krótki ogon. Jej upierzenie jest przede wszystkim czarne i białe, z wyraźnym, żółtym obrzeżeniem skrzydeł, które staje się widoczne w locie. Głowa ptaka jest czarna z białym pasem biegnącym od oka do tyłu głowy, co nadaje jej charakterystyczny wygląd. Najbardziej charakterystyczną cechą czajki płatkolicej są długie, żółte ostrogi na skrzydłach, które używa do obrony terytorium i w walce z intruzami.
Zachowanie Czajka płatkolica jest ptakiem terytorialnym i może zachowywać się bardzo agresywnie wobec intruzów, w tym ludzi, zwłaszcza w okresie lęgowym. Jej ostre krzyki i gwałtowne nurkowania w kierunku potencjalnych zagrożeń są dobrze znane osobom żyjącym w pobliżu jej siedlisk. Ptak ten żywi się głównie owadami, dżdżownicami i innymi małymi zwierzętami, które znajduje, chodząc po trawiastych terenach lub płytkich wodach.
Rozmnażanie Okres lęgowy czajki płatkolicej zależy od regionu, ale zazwyczaj przypada na okres od sierpnia do października. Para czajek płatkolica buduje gniazdo na ziemi, często na otwartym terenie, co sprawia, że ich gniazda są łatwo dostępne dla drapieżników. Aby temu przeciwdziałać, czajki wykazują wysoki poziom agresji w obronie swojego gniazda i potomstwa. Samica zazwyczaj składa od trzech do czterech jaj, które są inkubowane przez okres około 28 dni.
Siedlisko Czajka płatkolica preferuje otwarte tereny, takie jak łąki, pola golfowe, parki miejskie i inne obszary trawiaste, gdzie ma dostęp do wody. Może być również spotykana na terenach uprawnych i przydrożnych rowach, co czasami prowadzi do konfliktów z ludźmi, zwłaszcza podczas sezonu lęgowego.
Status Na szczęście, czajka płatkolica nie jest obecnie uznawana za gatunek zagrożony. Dzięki swojej zdolności adaptacji do różnych środowisk, w tym obszarów zmodyfikowanych przez człowieka, populacja tego gatunku jest stabilna, a nawet rośnie w niektórych regionach. Jednakże, jak każdy dziki gatunek, czajka płatkolica może być zagrożona przez utratę siedlisk naturalnych i zanieczyszczenie środowiska.
Podsumowując, czajka płatkolica jest fascynującym gatunkiem, który przyciąga uwagę swoim wyglądem i zachowaniem. Jej obecność w australijskim krajobrazie jest nie tylko wartością estetyczną, ale także przypomnieniem o bogactwie i różnorodności przyrodniczej tego kontynentu.