Wagi i miary

Opis zwierzęcia

Świergotek szponiasty (Anthus richardi) to niewielki, ale wyjątkowo ciekawy ptak z rodziny pliszkowatych, którego obserwacja stanowi prawdziwą gratkę dla miłośników ornitologii. Mierzący od 17 do 20 centymetrów długości, z rozpiętością skrzydeł sięgającą nawet 30 centymetrów, świergotek szponiasty jest jednym z większych przedstawicieli swojego rodzaju. Jego sylwetka jest smukła, a długie nogi i stosunkowo długi ogon nadają mu charakterystycznego wyglądu.

Upierzenie świergotka szponiastego jest stosunkowo stonowane, ale pełne subtelnych niuansów, co pozwala mu doskonale maskować się wśród traw i niskiej roślinności, w której najchętniej przebywa. Górne części ciała mają barwę brązową z delikatnymi, ciemniejszymi prążkami, co doskonale komponuje się z otoczeniem. Brzuch i spód ciała są jaśniejsze, zazwyczaj o odcieniach od bieli do jasnoszarego, z delikatnymi, ciemnymi paskami, które są jednak mniej widoczne niż na grzbiecie.

Jedną z charakterystycznych cech świergotka szponiastego jest jego długi, prosty dziób, który wykorzystuje do szukania pokarmu na ziemi. Ptak ten żywi się głównie drobnymi owadami i innymi bezkręgowcami, które zbiera z powierzchni ziemi lub wśród niskiej roślinności. Jego dieta może być uzupełniana nasionami, szczególnie poza sezonem lęgowym.

Świergotek szponiasty jest ptakiem wędrownym, którego obszar występowania rozciąga się na imponująco duże tereny. Latając z północnych obszarów swojego zasięgu, jak Skandynawia czy północna Rosja, na zimowiska w południowej Azji i Afryce, pokonuje tysiące kilometrów. Jego obecność w Polsce jest jednak rzadkością i zazwyczaj ogranicza się do okresu przelotów wiosennych i jesiennych.

Głos świergotka szponiastego, jak wskazuje nazwa, jest melodyjny, choć niezbyt głośny. Jego śpiew składa się z serii płynnych, świergotających dźwięków, które mogą być mylone z głosami innych ptaków śpiewających. Ptak ten jest jednak bardziej skryty i często trudno go zauważyć na otwartych przestrzeniach, gdzie chętnie przebywa.

Rozród świergotka szponiastego odbywa się głównie na północnych terenach jego zasięgu. Gniazdo, ukryte wśród roślinności, jest prosto zbudowane z traw i innych roślin. Samica składa zazwyczaj od 4 do 6 jaj, które wysiaduje przez około dwa tygodnie. Młode są karmione przez obydwoje rodziców i dość szybko, bo już po około 14 dniach od wyklucia, są gotowe do opuszczenia gniazda.

Mimo że świergotek szponiasty nie jest gatunkiem zagrożonym na większości swojego obszaru występowania, to zmiany środowiskowe, utrata naturalnych siedlisk oraz intensyfikacja rolnictwa mogą wpływać na liczebność niektórych populacji. Dlatego też obserwacja i ochrona tego niezwykłego ptaka są ważne dla zachowania bioróżnorodności i ekosystemów, w których żyje.